Spoedgeval Dierenarts Geesteren

Direct contact opnemen met de dienstdoende dierenarts:

Allergische reactie:
Allergische reacties waarbij zwellingen op de huid of in het lijf ontstaan, gepaard gaand met benauwdheid of diarree. Bijvoorbeeld  na een insectenbeet of contact met een gevaarlijke stof.

Benauwdheid:
Ernstige problemen met ademhalen: ademen met open bek en/of met veel geluid, een blauwe tong en snakken naar adem. Het dier is vaak in paniek en durft niet te gaan liggen. Probeer zelf zo rustig mogelijk te blijven, knellende halsbandjes te verwijderen en de hals te strekken om het ademen te vergemakkelijken totdat je bij de kliniek bent. Bij kortsnuitige honden kan benauwdheid een gevolg van oververhitting zijn. Koel dan met name de voetzolen.

(Slagaderlijke) bloedingen:

Eerste hulp bij bloedingen (eerst handelen, dan ons bellen)

Uitwendige bloedingen zijn te stoppen door er voorzichtig maar stevig op te drukken, het liefst met een schone theedoek.

Bij spuitende bloedingen aan poten moeten de bloedvaten in de oksel of lies dichtgedrukt worden. Iedere 5 minuten moet de druk even verminderd worden, om volledige afsluiting van de bloed- en zuurstofvoorziening van het achterliggende weefsel te voorkomen.

Oorwonden kunnen doordat er met de kop geschud wordt, sterk en lang bloeden; je kunt een sok of panty waarvan de onderkant afgeknipt is, over de kop trekken. Of een theedoek/sjaaltje als hoofddoek ombinden.

Braken of diarree:
Voortdurend braken en/of diarree, niet meer willen eten en drinken en het achteruitgaan van de conditie, met name bij jonge dieren.

Brandwonden:
Koel de brandwonden voorzichtig met water gedurende 10 minuten, bij grote oppervlakken altijd een dierenarts raadplegen.

Snel dikker worden van de buik van de hond (maagdraaiing):
Je hond probeert  voortdurend over te geven zonder dat er iets komt, met daarnaast een snel dikker wordende buik (opzwellen) achter de ribben. Dit kan een maagdraaiing zijn. Een maagdraaiing zien we vooral bij honden van grotere rassen zoals de Dobermann, Rottweiler, Doggen en Bouvier, maar kan ook bij andere hondenrassen voorkomen. Grote spoed gewenst.

Een maagdraaiing kan snel een dodelijke afloop hebben.

Geboorteproblemen:
Indien je huisdier langer dan een half uur persweeën heeft zonder resultaat, bij continue buikpersen of als de bevalling is gestagneerd door uitputting is het verstandig om een dierenarts te raadplegen.

Iets opgegeten: je huisdier kan een voorwerp ingeslikt hebben wat te groot is om via de natuurlijk manier weer naar buiten te komen. Neem dan contact op met ons voor overleg. Een voorwerp, bijvoorbeeld een vishaak, kan ook vast zitten; trek nooit aan een draad en knip deze ook niet af.

Niet kunnen plassen (met name veel gezien bij gecastreerde katers):
De plasbuis kan afgesloten zijn waardoor de afvoer van urine wordt geblokkeerd. De blaas raakt dan overvol want het dier kan niet meer plassen. Het dier zal vaak proberen te plassen en gaat zitten persen, met nauwelijks of geen resultaat. Dit komt voornamelijk bij mannelijke dieren voor omdat de urinebuis nauwer is. Wacht niet te lang want de blaas raakt ieder uur alleen maar voller. Bij een te late behandeling is er kans op blijvend nierfalen of zelfs de dood.

Oog:
Na een ongeluk kan een oog ernstig beschadigd zijn of uit de oogkas puilen. Om uitdroging te voorkomen moet je het oog beschermen met bijvoorbeeld sla-olie of boter. Zorg ervoor dat het oog niet verder beschadigd wordt door krabben met de poten of schudden met de kop.

Onderkoeling:
Het huisdier goed warm houden met dekens en kruiken. Indien je huisdier in het water is gevallen goed droogwrijven.

Oververhitting:
Zo snel mogelijk het dier op een koele plaats brengen en vooral de voetzolen met water koelen. De normale temperatuur van een hond of kat ligt tussen de 38 en de 39 graden. Kortsnuitige honden oververhitten sneller omdat ze niet efficiënt kunnen hijgen.

Extreme sloomheid of bewusteloosheid

Toevallen (epilepsie):
Uw huisdier is niet aanspreekbaar, heeft zijn ogen open met wijde pupillen, stijve of trillende spieren, speekselen en urineverlies. De toeval wordt direct gevolgd door een nieuwe of de toeval duurt langer dan 20 minuten.

Trauma (door een aanrijding, val of trap van groot dier et cetera):
Laat je huisdier controleren, ook als je denkt dat er niets aan de hand is.

Vergiftigingen:
Een vergiftiging kan vele soms onduidelijke verschijnselen zoals kwijlen, braken, sloomheid, diarree of zenuwverschijnselen als trillen, krampen of omvallen geven. Als je hebt gezien dat je huisdier vergif opgegeten of opgelikt heeft, neem dan altijd de verpakking mee of noteer de samenstelling van het gif.

Het kan ook zijn dat je niet weet dat je dier in aanraking is gekomen met een vergif omdat het dier iets van straat heeft gegeten of bijvoorbeeld een giftige plant.
Overleg altijd wat je het beste kan doen; dat is namelijk per vergiftiging anders.

Acute verlammingen:
Niet meer kunnen bewegen van een of meer lichaamsdelen, slepen van poten.

Wonden:
Diepe steek- of bijtwonden van buik of borst moeten zo snel mogelijk door een dierenarts gezien worden ook al lijkt er niet veel aan de hand te zijn. Het kan zijn dat er inwendige organen beschadigd zijn. Dek de wond af met een gaasje of schone theedoek.

Botbreuken.

Kaken niet kunnen of willen openen.

Binnen 24 uur contact opnemen bij:

Braken en / of diarree:
Meerdere keren braken en/of diarree, maar zonder snel conditieverlies. Je huisdier wil misschien ook niet meer eten.

Huidwonden:
Wonden die door de huid heen gaan en meer dan 3mm diep en 13 mm lang zijn, genezen sneller en mooier als ze gehecht worden. Hechtingen zijn het meest effectief als ze  binnen 6 uur na het ontstaan van de wond aangebracht worden.

Heftige jeuk:
Voortdurend heftig krabben, likken en bijten waarbij het dier zichzelf kan verwonden.

Kreupel:
Je huisdier is (plotseling) kreupel en belast één van de poten niet.

Niet kunnen poepen (obstipatie):
Persen zonder of met zeer gering resultaat. Let er op dat je huisdier wel kan plassen.

Toevallen:
Verminderd aanspreekbaar en of reactievermogen. Je dier valt om, of is wankel. Heeft de ogen open met wijde pupillen. Stijve of trillende spieren. Eventueel speekselen en urineverlies. Aanval duurt niet lang ongeveer 30 - 90 seconden.

Uitvloeiing uit de vagina:
Is je ongecastreerde teef sloom, drinkt en plast ze veel of meer dan je gewend bent, heeft ze koorts en uitvloeiing dan kan dit wijzen op een baarmoederontsteking. Deze verschijnselen treden bij honden meestal enkele weken na de loopsheid op.